پل آهنی
تو را با نفس به درون می کشم و هیچ وقت بیرون نمی دهم
خودت را در قلبم زندانی کن و هیچ گاه بیرون نیا
من تو را همراهم حمل می کنم ، در سینه ام
ای کاش همه راه ها تغییر کنند
ای کاش این را از قبل می دانستم
حالا در ساحل ایستاده ام
جزر زیر پای من است
آب تا گردن
چرا اینجا نیستی؟
من تو را یک بار دیگر دوست خواهم داشت
مثل تمام اولین بارها
تو را یک بار دیگر خواهم بوسید
در موهای پریشانت
یک بار دیگر خواهم خوابید
در کنار تو
یک بار دیگر نزدیک تو خواهم بود
قبل از این که تو را برای همیشه از دست بدهم
برای همیشه
حالا چه کسی برای من دلسوزی کند وقتی راه اشتباه را می روم؟
و اگر حالا سقوط کنم چه کسی مرا خواهد گرفت ؟
تمام این خیابان ها برایم غریبه هستند
انجا هیچ کس منتظر نیست
منتظر من نیست
در خانه
من تو را یک بار دیگر دوست خواهم داشت
مثل تمام اولین بارها
No comments:
Post a Comment