شاهین نجفی - بامداد

یک مرد که واژه مرد رو رو سفید کرد
یک مرد که مرگ رو واسه انسان بعید کرد
یک دشت بود که کوه پیشش زانو زد
یک مرد به شکل اسطوره ای هر درد
خط بطلانی بود روی تز سقوط عشق
اون تموم واژه ها رو دوباره تعبیر کرد
پر گرفت و تو اوج قصه مرثیه نخوند
اون آب و آتش رو تو شعر بغل هم نشوند
وقتی هر کسی از سایه خودش دیگه می ترسه
پشت هر دیوار یک کسی داره می لرزه
وقتی برادرمون یا رو دار یا تو بنده
وقتی به هر زن سرکش و یاغی می گن جن-ده
فروغ شعر رو تو زندگی مون تکثیر کرد
فریدون قصه رو دوباره تصویر کرد
گم نشد چشم هاش رو مرگ عقاقی ها نبست
نشست اما وقتی پاشو زدن نشست
اون خم نشد تو اوج و ایستاده مرد
از خورش درگاه ضحاکی نخورد

پدر تو تاثیر یک درد دوباره ای
پدر تو معنی زندگی شاعرانه ای
پدر تو خشم کوچه ای که تو مشتت
پدر تو شاعر نسلی هستی که پشتت

وقتی دجال عشق رو کشت و از معنی افتاد
تا از گلوی قناری ها آوازی در نیاد
شبی که حتی جلاد پای جوخه گریه کرد
نعره کاوه مرد و
تکبیر سرد پیچید تو کوچه پس کوچه های شهر
ننه دریا پسرهای عمو صحرا رو حد زد
روزی که حافظ رو تو خیابون ها چرخوندن
واسه خیام بی خدا ،حبس تعزیری بریدن
روزی که صادق رو به جرم خودکشی کشتن
هر چی سگ ولگرد شده بود تهمتن
ستاره دیگه تو آسمون نبود تو اوین بود
زیر پای تک تک بچه هامون مین بود
تموم پنجره ها بسته شد ، سیاه شد
امید یک نفس راحت کشیدن تباه شد
برادر ، برادر رو فروخت و پدر ،مادر رو
به لجن کشیدن هر چی اعتقاد و باور رو
خدا نشست و گریه کرد و خداییش رو پس داد
ابلیس از قصه مست کرد هر چه خورد پس داد
اون کلمه ها رو که از تو کتاب ها دیگه شستن
هر چه واژه بود نشوندن و گردن زدن
مردونگی گم شد و از ریشه به ریش رفت
و گردن یک عده کلفت شد مفت از پول نفت
زن رو دستمال پیچوندن و صیغه کردن
زبون سرخ اعتراض رو زیر تیغه کردن
ولی من یک نسلم که از اصلم نیافتادم
یک بغض شکسته ام و یک حنجره فریادم
یک صورت سیلی خورده و یک کفن دردم
تو هر شکل و لباسیم ، زنم یا مردم
این روزهام می گذره من با این امید زندم
این وضعیت عوض میشه ، عوض میشه می دونم

پدر تو تاثیر یک درد دوباره ای
پدر تو معنی زندگی شاعرانه ای
پدر تو خشم کوچه ای که تو مشتت
پدر تو شاعر نسلی هستی که پشتت

--------------

از طرف خودم و تمام مردم این زمین سوخته به این خواننده با پشت کار به خاطر اشعار زیبا و پیشرفت چشم گیرش تبریک می گویم
موفق باشی